Vorige week had ik mijn bijscholingsdag van mijn yoga-opleiding, waarin Chris Barington een mooie workshop omtrent meditatie en voorbereidende technieken op meditatie verzorgde.
Ik had er eerlijk gezegd niet zo veel van verwacht, want sinds mijn terugkomst uit India is de energie in Nederland soms als een zware deken voelbaar, waar je met je kop net bovenuit kan steken. Ik sprak eerder over de ziele krachten die the mother over Nederland naast de vele menselijke kwaliteiten die ons land eigen is, al beschreef in Auroville. In het schakelspel tussen licht en schaduw is de mens in Nederland op zoek naar zijn ziel.
In India wordt je ziel direct aangeraakt door de hoge trillingsfrequentie en dient deze zich in alle vormen aan. Soms in de vorm van dromen, wanneer je in Nederland in een kosmisch perspectief bezig was, in India weer egogerichte verwerkingen krijgt. De wereld lijkt dus omgekeerd naar voren te komen. Soms in de vorm van de openheid van mensen en vaak in de vorm van hulp en samenzijn. De groepen mensen die met elkaar besluiten bij elkaar te komen, zonder afspraak is er 1 die alleen kan bestaan wanneer het ego niet in het geding is. Dan is er plaats voor de ongenode gast en wordt er met het eten bereiden altijd rekening gehouden met meer mensen dan die op het ogenblik in huis zijn.
Al in mijn jaren als jeugdhulpverlener en daarna als docent op de Vrije school kreeg ik te maken met de kleurrijke F culturen. De wij-gedachte heeft naast de individuele ontwikkeling altijd mijn fascinatie gehad. De weg naar eenheid leek hiermee geboren te zijn. Dit was echter in Nederland in de jaren 90 een haast onbegonnen hoofdstuk, want de vrijheid combineren met hoge ethische normen en verantwoordingsgevoel, was voor mij bron van confrontaties met mensen. Naast heerlijke momenten stuitte ik veelal op onbegrip, maar vooral op veel individuele begrenzing, wat de G- cultur zo eigen is.
Sommige mensen kennen de weg van het uittreden uit het lijf als probleem, omdat ze niet genoeg konden aarden. Ik heb het altijd gevoeld als een techniek die me met kosmische bronnen in contact stelde, terwijl ik ook wel degelijk de realiteit van elke dag leefde. Leven in twee werelden noem ik dat ook wel.
In India krijgt deze houding van eenheid, je kunnen verplaatsen in de ander, de andere cultuur, je eigen individualiteit tot op zekere hoogte opgeven,wel plek. Dan ontstaat er zo'n mooie energie en ben je onderdeel van een dienstbare samenleving. Natuurlijk heb je ook door je Westerse kijk op zaken aspecten waar je over verwondert. Zoals het dienstbare element van de vrouw aan de man, maar daar zag ik dit keer ook een groot samenzijn en respect van de man tegenover staan. Als ik dan hiernaast de westerse ontwikkeling tussen man-vrouw relaties bekijk heb ik geen voorkeur voor de vaak op ego-gerichte relaties, die na circa 10 jaar ook weer uit elkaar spatten. Kortom de ontwikkeling van het ego heeft hier in het Westen nog niet de zaligmakende relatievorm tussen man en vrouw gevonden, terwijl ik in India toch mooie voorbeelden zag hoe alles met elkaar samenhangt en dit ook wordt geleefd. Ook gearrangeerde huwelijken kunnen geluk opleveren, zoals ik al eerder beschreef. Er wordt immers wel gekeken naar hoe en of men bij elkaar past in het ideale geval.
Om terug te komen op de zielekrachten. Wanneer je in Nederland al veel met het hart en de opening ervan bezig bent geweest, ervaar je dat in India 3x zo veel. Alle mensen die eens in India zijn geweest beamen dit. Maar India heeft naast alle goden die overal voor aangeroepen kunnen worden ook vele schaduwgoden, die soms door de astrale wereld zich ook aan je opdringen. Onderscheid maken is dan ook zaak. En het uitzuiveren van je eigen intenties, naast het verwerken van karma is dan ook een mooie uitdaging om tenslotte dagelijks in een groter licht te kunnen leven.
De yoga gaf me weer wat leuke technieken om mijn lijf, waar immers alle blauwdrukken van het leven zijn opgeslagen, te kunnen betreden en ermee te werken, wat ik dan als heel inspirerend ervaar.
Werken met de Gunas, de Chakra's, de Doshas, de Pranavayes en Kleshas maakt dat je de Yama en Nimaya goed kunt aanschouwen.
Bedankt Chris voor het aanreiken van de nieuwe technieken.
Ondanks dat de energiekrachten niet direct in de omgeving van een hotelzaal aanwezig waren, kon ik ze toch oproepen en het licht in mijn hart ervaren. En dan wordt weer voelbaar wat het uitgangspunt van de Dru is: een lichtpunt van stilte aan de noordpool, de ster die je hart ook energetisch kan doen vergroten.
Ik had er eerlijk gezegd niet zo veel van verwacht, want sinds mijn terugkomst uit India is de energie in Nederland soms als een zware deken voelbaar, waar je met je kop net bovenuit kan steken. Ik sprak eerder over de ziele krachten die the mother over Nederland naast de vele menselijke kwaliteiten die ons land eigen is, al beschreef in Auroville. In het schakelspel tussen licht en schaduw is de mens in Nederland op zoek naar zijn ziel.
In India wordt je ziel direct aangeraakt door de hoge trillingsfrequentie en dient deze zich in alle vormen aan. Soms in de vorm van dromen, wanneer je in Nederland in een kosmisch perspectief bezig was, in India weer egogerichte verwerkingen krijgt. De wereld lijkt dus omgekeerd naar voren te komen. Soms in de vorm van de openheid van mensen en vaak in de vorm van hulp en samenzijn. De groepen mensen die met elkaar besluiten bij elkaar te komen, zonder afspraak is er 1 die alleen kan bestaan wanneer het ego niet in het geding is. Dan is er plaats voor de ongenode gast en wordt er met het eten bereiden altijd rekening gehouden met meer mensen dan die op het ogenblik in huis zijn.
Al in mijn jaren als jeugdhulpverlener en daarna als docent op de Vrije school kreeg ik te maken met de kleurrijke F culturen. De wij-gedachte heeft naast de individuele ontwikkeling altijd mijn fascinatie gehad. De weg naar eenheid leek hiermee geboren te zijn. Dit was echter in Nederland in de jaren 90 een haast onbegonnen hoofdstuk, want de vrijheid combineren met hoge ethische normen en verantwoordingsgevoel, was voor mij bron van confrontaties met mensen. Naast heerlijke momenten stuitte ik veelal op onbegrip, maar vooral op veel individuele begrenzing, wat de G- cultur zo eigen is.
Sommige mensen kennen de weg van het uittreden uit het lijf als probleem, omdat ze niet genoeg konden aarden. Ik heb het altijd gevoeld als een techniek die me met kosmische bronnen in contact stelde, terwijl ik ook wel degelijk de realiteit van elke dag leefde. Leven in twee werelden noem ik dat ook wel.
In India krijgt deze houding van eenheid, je kunnen verplaatsen in de ander, de andere cultuur, je eigen individualiteit tot op zekere hoogte opgeven,wel plek. Dan ontstaat er zo'n mooie energie en ben je onderdeel van een dienstbare samenleving. Natuurlijk heb je ook door je Westerse kijk op zaken aspecten waar je over verwondert. Zoals het dienstbare element van de vrouw aan de man, maar daar zag ik dit keer ook een groot samenzijn en respect van de man tegenover staan. Als ik dan hiernaast de westerse ontwikkeling tussen man-vrouw relaties bekijk heb ik geen voorkeur voor de vaak op ego-gerichte relaties, die na circa 10 jaar ook weer uit elkaar spatten. Kortom de ontwikkeling van het ego heeft hier in het Westen nog niet de zaligmakende relatievorm tussen man en vrouw gevonden, terwijl ik in India toch mooie voorbeelden zag hoe alles met elkaar samenhangt en dit ook wordt geleefd. Ook gearrangeerde huwelijken kunnen geluk opleveren, zoals ik al eerder beschreef. Er wordt immers wel gekeken naar hoe en of men bij elkaar past in het ideale geval.
Om terug te komen op de zielekrachten. Wanneer je in Nederland al veel met het hart en de opening ervan bezig bent geweest, ervaar je dat in India 3x zo veel. Alle mensen die eens in India zijn geweest beamen dit. Maar India heeft naast alle goden die overal voor aangeroepen kunnen worden ook vele schaduwgoden, die soms door de astrale wereld zich ook aan je opdringen. Onderscheid maken is dan ook zaak. En het uitzuiveren van je eigen intenties, naast het verwerken van karma is dan ook een mooie uitdaging om tenslotte dagelijks in een groter licht te kunnen leven.
De yoga gaf me weer wat leuke technieken om mijn lijf, waar immers alle blauwdrukken van het leven zijn opgeslagen, te kunnen betreden en ermee te werken, wat ik dan als heel inspirerend ervaar.
Werken met de Gunas, de Chakra's, de Doshas, de Pranavayes en Kleshas maakt dat je de Yama en Nimaya goed kunt aanschouwen.
Bedankt Chris voor het aanreiken van de nieuwe technieken.
Ondanks dat de energiekrachten niet direct in de omgeving van een hotelzaal aanwezig waren, kon ik ze toch oproepen en het licht in mijn hart ervaren. En dan wordt weer voelbaar wat het uitgangspunt van de Dru is: een lichtpunt van stilte aan de noordpool, de ster die je hart ook energetisch kan doen vergroten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten