Nog vier dagen en dan vertrek ik naar Nederland. De energie in India is hoger, de trillingsfrequentie maakt dat je elke dag een enorme boost aan geestkracht ervaart. Uit ervaring weet ik dat het Nederlandse klimaat de geest soms enorm voor uitdagingen stelt. In de winter moet je je best doen om niet als een marmot in een diepe winterslaap te vallen en voor mij is dat als steenbok extra aanwezig.
De ayurvedische geneeswijze onderscheidt verschillende typen mens en wanneer je een kapha type zoals ik ben, dan ga je in de winter juist veel eten om je innerlijk warm te houden.
Nu hoor ik telkens over de zwoele wintertemperaturen in Nederland en hoop maar dat het niet net als vorig jaar ineens omslaat,wanneer ik 4 maart weer voet op Nederlandse bodem zal zetten.
De dagen hier in de familie van Raja zijn leuk, de dagen hebben nog enige activiteit, zoals het bezoeken van een groot warenhuis, om stof voor poppen te kopen. Deze wil ik samen met een aantal mensen in India en straks zelfs in Nederland gaan maken. Krishna, Shiwa en Ganesh zijn de drie poppen die ik wil maken om ook te verkopen. Krishna is al eerder in mijn blog aan de orde geweest. De betekenis van Shiwa is in feite de creator. Shiwa is een legende die over de dans vertelt en je ziet in Nederland dan ook vele Shiwa beelden, want kennelijk hebben we daar veel mee. Ganesh is de remover of all obstacles. Al in mijn yoga-opleiding was ik gefascineerd door deze legende. Als je obstakels met een ritueel kan laten verdwijnen dan begrijp je waarom. In India kan je die energie echt ervaren.
In Nederland gebruik je ook visualisties en NLP of andere therapeutische technieken. Hier in India is de spiritualiteit die op de voorgrond staat, merk ik uit ervaring.
Op weg naar het warenhuis kwamen we onderweg zo'n tempel tegen en toevallig stond er een Indiase man, terwijl hij het ritueel deed. Je ziet Ganesh bijna ook in alle huizen en met speciale gelegenheden zoals een verjaardag of pucha ritueel op de vrijdag wordt hij ook geëerd. Dat gebeurt dan met een aantal handgebaren, waarin je ook het hoofd een paar kloppen geeft. Het vuur, welke op een schaal voor je een aantal maal wordt gedraaid, breng je een aantal maal naar je toe en daarna breng je de beroemde rode en witte stippen op je voorhoofd, waardoor je de hele dag met een rode en witte vlek op je hoofd loopt. Je ziet hier ook een gelijkenis met het kruisje wat de katholieken met een bepaalde dag haalden. O wat erg dat ik nu even niet weet bij welke gelegenheid dat was. Als geboren katholiek zou ik dat toch moeten weten. Ik geloof dat dit met Pasen, op goede vrijdag gebeurt, wanneer de lijdensweg van Christus word herdacht.
Even terug naar de ervaring van het Licht hier in India, wat elke dag een positieve boost geeft. Hoeveel depressie zou je hiermee in Nederland kunnen oplossen. We leven natuurlijk onder de zeespiegel en dat het oosten ook nog veel kleigrond heeft, doet mij heel erg veel aarden. Misschien wel te veel en daarom zal ik India erg missen.
Gisteren was ik nog bij de familie van een familievriend en zagen we een prachtig stuk land, waardoor je je even in Canada zou kunnen wanen, maar dan met Indiase temperaturen. De weidsheid, de prachtige luchten, de uitgestrekte akkerbouwgrond en het zwembad voor de deur lieten me even aan een rijk stuk India proeven. De inrichting van het bijbehorende huis, liet dan ook niets aan de verbeelding over.
Maar ik hoop dat ik niets verkeerds gegeten heb, want sinds die middag is het even bar en boos met mijn darmen. Zo lang hebben ze zich goed gehouden en nu vlak voor vertrek krijg ik toch een deja vu van eerdere India ervaringen. Hoe goed je je aan bepaalde afspraken moet houden om gezuiverd water te drinken, niets van kraampjes aan de weg moet eten en het eten goed moet koken, zo is er gisteren misschien door het vele lekkere eten iets misgegaan. Nou gelukkig heb ik hier mijn familie die direct voor de goede ingrediënten zorgt. Nimebladeren blijken geneeskrachtige werking te hebben. Op de nuchtere maag,gemengd met goede yoghurt brengt mijn chaperonne Deepa mij dit op bed en zegt, dat ik maar wat moet rusten. Kokosmelk en bananen zullen verder vandaag mijn maaltijd vormen.
Heerlijk die nabijheid van mensen, dat heb je gewoon nodig. In Nederland moet je hiervoor vaak veel organiseren en is de kunstmatigheid van het snelle leven ook doorgedrongen in de aandacht die we als mensen vaak niet krijgen, of geen tijd hebben om te geven. Vooral dat laatste is hier in India niet het geval. Tijd speelt hier een heel andere rol. Vooral in een gezin, waar de moeder nu met pensioen is en het jongste nichtje de rol van het nichtje dat nu getrouwd is, over heeft genomen. Ondanks dat ze een goede studie heeft genoten zal ze de komende jaren juist bij de moeder inwonen om haar te ondersteunen bij het huishouden, totdat de zoon die ook bijna 40 is,zal trouwen. Op dat moment is er ruimte voor het nichtje om ook een gearrangeerd huwelijk te krijgen. Dat hoeft lang niet altijd ongelukkig te zijn, dat zie ik aan het nichtje dat eerder uit huis is gegaan en nu zwanger is. Nee het geluk straalt van haar gezicht en het stel oogt zeer goed bij elkaar.
Zorg voor elkaar staat hier boven aan de lijst. De vrouwen zijn huismakers, zegt de broer van mijn vriend. Dat is een positieve benaming. Bovendien gaat dit nichtje ook wel een baan als ambtenaar zoeken en snijdt het mes aan twee kanten, doordat de moeder op oude leeftijd ook hulp krijgt. Toch zie ik ook veel frustratie bij zoveel binding in de gezinnen. Er is weinig innerlijke vrijheid,vooral wanneer het om het aangaan van relaties met vriendjes of vriendinnetjes gaat. Hier is de controle van de maatschappij ziekelijk in mijn ogen. De ontbinding van gearrangeerde huwelijken zijn in mijn oog een eerste bode voor het ontkrachten van het kastenstelsel, wat mijns inziens een oud stelsel heeft dat geen dienst meer doet. De ontwikkeling van de psyche van veel adolescenten lijdt hieronder merk ik uit observatie en gesprekken. Als je zelf niet een vrijgevochten persoon bent, kan je ondergesneeuwd raken door de wil van de familie. Wanneer je dat wel bent creëer je alleen kansen voor je zelf door buiten India te gaan leven. Want in de andere steden is er ook nog steeds de controle via het netwerk, waardoor je geen stap kan doen wat niet wordt opgemerkt.
Dit gegeven is minder in het gezin waar ik nu ben, maar je merkt het hier ook enigszins. De gearrangeerde huwelijken hebben hier immers ook een rol gespeeld, maar er wordt wel goed gekeken of een man ook echt bij een vrouw past. Mijn vriend kon met zijn studie in Nederland die andere weg kiezen en geheel aan dit systeem ontsnappen door met mij in het buitenland een relatie aan te gaan.
De positieve zorg voor elkaar mondt ook uit in adviezen voor en veel gesprekken met elkaar, waar problemen worden besproken. Er is ruimte voor het maken van eigen stappen. Het leven speelt zich door dit gegeven en de invloed van het klimaat op een langzamer niveau af. Het doet mijn gestel goed, want last van stress heb ik hier niet. Je leert hier dat de dag uren heeft die niet altijd ingevuld hoeven te worden.
De balans opmakend is de conclusie dat ik niet zomaar als westerse vrouw in India kan stappen zonder het overleven van veel obstakels die wel heel hardnekkig blijken. Het leven, in een dorp waar iedereen me lachend aankijkt en wordt opgemerkt dat ik geen sari draag. is slechts 1 voorbeeld van de inperking die je als vrouw hier kan voelen. Maar er kunnen wel stappen worden gemaakt in het bewustwordingsproces van mensen en ik kan op verschillende aspecten van de verworven Nederlandse vrijheden en kwaliteiten aan de mensen meegeven.
Morgen mag ik de introductie van de Engelse lessen doen, welke Raja in de komende maanden zal vervolgen. Al 11 jongens hebben zich aangemeld. Met een tolk kan ik veel kwijt.
Bovenal is de onvoorwaardelijke liefde, Grace het woord wat India kenmerkt.
Zoals ik op een ochtend een film waar Julia Roberts de hoofdrol invult als een persoon die na een verloren relatie haar zielsrust ook in India zoekt en vind word in deze film het woord Grace heel duidelijk als basis van de Indiase samenleving uitgelegd. Zo gaan jaarlijks vele jonge mensen op zoek naar zingeving op weg naar Auroville en doen door middel van goede werkzaamheden op sociaal, ecologisch gebied naast yoga en meditatie datgene, waar hun ziel zich door geroepen voelt.
Wat is het dan ook aantrekkelijk dat ik samen met Boomy naar dit stuk India reizen ga organiseren. Wie hiervoor interesse heeft kan zich al gelijk aanmelden via mijn emailadres:
ikoerhuis@yahoo.co.in. Op mijn website www.yogadru.com zal binnenkort een link staan van een nieuwe website waarin de verschillende plekken die bezocht zullen worden staan genoemd en excursies worden beschreven.
Boomy is een ervaren reisleider en begeleidde als Indiase man op deze wijze al vele groepen en weet met zijn dynamische persoonlijkheid en een groot hart voor mensen hen op een bijzondere wijze te raken. Ik hoop samen met hem een leuke combi tussen oost en west te kunnen maken. We zijn er beiden van overtuigd en kunnen elkaar goed aanvullen in de culturele aspecten.
De ayurvedische geneeswijze onderscheidt verschillende typen mens en wanneer je een kapha type zoals ik ben, dan ga je in de winter juist veel eten om je innerlijk warm te houden.
Nu hoor ik telkens over de zwoele wintertemperaturen in Nederland en hoop maar dat het niet net als vorig jaar ineens omslaat,wanneer ik 4 maart weer voet op Nederlandse bodem zal zetten.
De dagen hier in de familie van Raja zijn leuk, de dagen hebben nog enige activiteit, zoals het bezoeken van een groot warenhuis, om stof voor poppen te kopen. Deze wil ik samen met een aantal mensen in India en straks zelfs in Nederland gaan maken. Krishna, Shiwa en Ganesh zijn de drie poppen die ik wil maken om ook te verkopen. Krishna is al eerder in mijn blog aan de orde geweest. De betekenis van Shiwa is in feite de creator. Shiwa is een legende die over de dans vertelt en je ziet in Nederland dan ook vele Shiwa beelden, want kennelijk hebben we daar veel mee. Ganesh is de remover of all obstacles. Al in mijn yoga-opleiding was ik gefascineerd door deze legende. Als je obstakels met een ritueel kan laten verdwijnen dan begrijp je waarom. In India kan je die energie echt ervaren.
In Nederland gebruik je ook visualisties en NLP of andere therapeutische technieken. Hier in India is de spiritualiteit die op de voorgrond staat, merk ik uit ervaring.
Op weg naar het warenhuis kwamen we onderweg zo'n tempel tegen en toevallig stond er een Indiase man, terwijl hij het ritueel deed. Je ziet Ganesh bijna ook in alle huizen en met speciale gelegenheden zoals een verjaardag of pucha ritueel op de vrijdag wordt hij ook geëerd. Dat gebeurt dan met een aantal handgebaren, waarin je ook het hoofd een paar kloppen geeft. Het vuur, welke op een schaal voor je een aantal maal wordt gedraaid, breng je een aantal maal naar je toe en daarna breng je de beroemde rode en witte stippen op je voorhoofd, waardoor je de hele dag met een rode en witte vlek op je hoofd loopt. Je ziet hier ook een gelijkenis met het kruisje wat de katholieken met een bepaalde dag haalden. O wat erg dat ik nu even niet weet bij welke gelegenheid dat was. Als geboren katholiek zou ik dat toch moeten weten. Ik geloof dat dit met Pasen, op goede vrijdag gebeurt, wanneer de lijdensweg van Christus word herdacht.
Even terug naar de ervaring van het Licht hier in India, wat elke dag een positieve boost geeft. Hoeveel depressie zou je hiermee in Nederland kunnen oplossen. We leven natuurlijk onder de zeespiegel en dat het oosten ook nog veel kleigrond heeft, doet mij heel erg veel aarden. Misschien wel te veel en daarom zal ik India erg missen.
Gisteren was ik nog bij de familie van een familievriend en zagen we een prachtig stuk land, waardoor je je even in Canada zou kunnen wanen, maar dan met Indiase temperaturen. De weidsheid, de prachtige luchten, de uitgestrekte akkerbouwgrond en het zwembad voor de deur lieten me even aan een rijk stuk India proeven. De inrichting van het bijbehorende huis, liet dan ook niets aan de verbeelding over.
Maar ik hoop dat ik niets verkeerds gegeten heb, want sinds die middag is het even bar en boos met mijn darmen. Zo lang hebben ze zich goed gehouden en nu vlak voor vertrek krijg ik toch een deja vu van eerdere India ervaringen. Hoe goed je je aan bepaalde afspraken moet houden om gezuiverd water te drinken, niets van kraampjes aan de weg moet eten en het eten goed moet koken, zo is er gisteren misschien door het vele lekkere eten iets misgegaan. Nou gelukkig heb ik hier mijn familie die direct voor de goede ingrediënten zorgt. Nimebladeren blijken geneeskrachtige werking te hebben. Op de nuchtere maag,gemengd met goede yoghurt brengt mijn chaperonne Deepa mij dit op bed en zegt, dat ik maar wat moet rusten. Kokosmelk en bananen zullen verder vandaag mijn maaltijd vormen.
Heerlijk die nabijheid van mensen, dat heb je gewoon nodig. In Nederland moet je hiervoor vaak veel organiseren en is de kunstmatigheid van het snelle leven ook doorgedrongen in de aandacht die we als mensen vaak niet krijgen, of geen tijd hebben om te geven. Vooral dat laatste is hier in India niet het geval. Tijd speelt hier een heel andere rol. Vooral in een gezin, waar de moeder nu met pensioen is en het jongste nichtje de rol van het nichtje dat nu getrouwd is, over heeft genomen. Ondanks dat ze een goede studie heeft genoten zal ze de komende jaren juist bij de moeder inwonen om haar te ondersteunen bij het huishouden, totdat de zoon die ook bijna 40 is,zal trouwen. Op dat moment is er ruimte voor het nichtje om ook een gearrangeerd huwelijk te krijgen. Dat hoeft lang niet altijd ongelukkig te zijn, dat zie ik aan het nichtje dat eerder uit huis is gegaan en nu zwanger is. Nee het geluk straalt van haar gezicht en het stel oogt zeer goed bij elkaar.
Zorg voor elkaar staat hier boven aan de lijst. De vrouwen zijn huismakers, zegt de broer van mijn vriend. Dat is een positieve benaming. Bovendien gaat dit nichtje ook wel een baan als ambtenaar zoeken en snijdt het mes aan twee kanten, doordat de moeder op oude leeftijd ook hulp krijgt. Toch zie ik ook veel frustratie bij zoveel binding in de gezinnen. Er is weinig innerlijke vrijheid,vooral wanneer het om het aangaan van relaties met vriendjes of vriendinnetjes gaat. Hier is de controle van de maatschappij ziekelijk in mijn ogen. De ontbinding van gearrangeerde huwelijken zijn in mijn oog een eerste bode voor het ontkrachten van het kastenstelsel, wat mijns inziens een oud stelsel heeft dat geen dienst meer doet. De ontwikkeling van de psyche van veel adolescenten lijdt hieronder merk ik uit observatie en gesprekken. Als je zelf niet een vrijgevochten persoon bent, kan je ondergesneeuwd raken door de wil van de familie. Wanneer je dat wel bent creëer je alleen kansen voor je zelf door buiten India te gaan leven. Want in de andere steden is er ook nog steeds de controle via het netwerk, waardoor je geen stap kan doen wat niet wordt opgemerkt.
Dit gegeven is minder in het gezin waar ik nu ben, maar je merkt het hier ook enigszins. De gearrangeerde huwelijken hebben hier immers ook een rol gespeeld, maar er wordt wel goed gekeken of een man ook echt bij een vrouw past. Mijn vriend kon met zijn studie in Nederland die andere weg kiezen en geheel aan dit systeem ontsnappen door met mij in het buitenland een relatie aan te gaan.
De positieve zorg voor elkaar mondt ook uit in adviezen voor en veel gesprekken met elkaar, waar problemen worden besproken. Er is ruimte voor het maken van eigen stappen. Het leven speelt zich door dit gegeven en de invloed van het klimaat op een langzamer niveau af. Het doet mijn gestel goed, want last van stress heb ik hier niet. Je leert hier dat de dag uren heeft die niet altijd ingevuld hoeven te worden.
De balans opmakend is de conclusie dat ik niet zomaar als westerse vrouw in India kan stappen zonder het overleven van veel obstakels die wel heel hardnekkig blijken. Het leven, in een dorp waar iedereen me lachend aankijkt en wordt opgemerkt dat ik geen sari draag. is slechts 1 voorbeeld van de inperking die je als vrouw hier kan voelen. Maar er kunnen wel stappen worden gemaakt in het bewustwordingsproces van mensen en ik kan op verschillende aspecten van de verworven Nederlandse vrijheden en kwaliteiten aan de mensen meegeven.
Morgen mag ik de introductie van de Engelse lessen doen, welke Raja in de komende maanden zal vervolgen. Al 11 jongens hebben zich aangemeld. Met een tolk kan ik veel kwijt.
Bovenal is de onvoorwaardelijke liefde, Grace het woord wat India kenmerkt.
Zoals ik op een ochtend een film waar Julia Roberts de hoofdrol invult als een persoon die na een verloren relatie haar zielsrust ook in India zoekt en vind word in deze film het woord Grace heel duidelijk als basis van de Indiase samenleving uitgelegd. Zo gaan jaarlijks vele jonge mensen op zoek naar zingeving op weg naar Auroville en doen door middel van goede werkzaamheden op sociaal, ecologisch gebied naast yoga en meditatie datgene, waar hun ziel zich door geroepen voelt.
Wat is het dan ook aantrekkelijk dat ik samen met Boomy naar dit stuk India reizen ga organiseren. Wie hiervoor interesse heeft kan zich al gelijk aanmelden via mijn emailadres:
ikoerhuis@yahoo.co.in. Op mijn website www.yogadru.com zal binnenkort een link staan van een nieuwe website waarin de verschillende plekken die bezocht zullen worden staan genoemd en excursies worden beschreven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten