woensdag 5 februari 2014

Een levensverhaal en promotie om te leven als veganist

http://www.elephantjournal.com/2012/07/from-rocky-mountain-oysters-to-nirvana-kim-amlong/

Morgen ga ik met mijn nieuwe Amerikaanse vriendin een dag beleven waar ik haar yoga en meditatie ga ervaren en tevens gaan we bij het rawfood restaurant lunchen.
Daarna ook mediteren bij de Matre Mandir, wat nu een dagelijks programma word sinds ik mijn Duitse vrienden ben tegengekomen. Opgehaald door Werner rijd ik achter op zijn motor door de zandwegen naar de plek, waar we door de portier als vanzelf naar binnen worden gelaten.
Ik kan mediteren bij de peddels, één van de twaalf kwaliteiten die the mother ook in bloemen en kleuren heeft omschreven. De kracht ervan ervaar ik in de kleinere kamer, waarna ik ook graag op de binnenplaats aan het water, waar fontein en de lotusbloem zijn gebouwd verder ga. Heerlijk de wind door de haren, de zon op mijn rug contempleren op gezondheid voor mijn nichtje, voor herstel van mijn schouder en de communicatie tussen Indiase en westerse mensen binnen Auroville. Er is zoveel op dit gebied wat anders verloopt. Ik word geprezen door een Amerikaanse vrouw als ik de zoveelste persoon die in een winkel zich zo maar voordringt om te betalen hierop aanspreek. Mijn humor en vastberadenheid om die persoon op zijn gedrag  te reflecteren wordt door haar direct verder omgezet in stroom van humor, die ze als ze een soort van cartoonvoordracht dan in de winkel houd. Ze geeft aan dat Auroville in dit soort aspecten ook verder moet ontwikkelen en wil graag dat ik bij de manager het logistieke systeem van wachten op je beurt doorgeef....

Ik ben zo blij dat ik met vele culturen te maken krijg. De laatste dagen zijn het ook veel Duitsers en ik moet zeggen dat ik me prima voel bij onze oosterburen. De twee homo mannen boven mij hebben veel humor en zijn erg innemend. Het andere stel bijzonder aardig en warm van geest.

We gaan zelfs papier halen om te schilderen, want Reinaldo is kunstenaar en maakt een prachtige wandtekening over de geschiedenis van Auroville, waarop mensen uit de jaren 70 verbeeld staan. Tevens komen er natuurelementen in, de zee waar we ook aan verblijven in Auroville is onderdeel van dit landschap. Zijn uitleg was al erg fascinerend en de beginfase heb ik mogen aanschouwen.
Er komt nog een expositie in het Tibetaans restaurant, waar we hopelijk zaterdag met zijn vieren nog naar toe kunnen gaan.

De komende week zal ik bij Brigitte en bij de stichting Isai Ma(i)yam weer huizen en dan ook de kinderyoga bij de gehandicapten verder bijwonen en daarnaast het pedagogisch beleidsplan samen met Shiwa een Indiase coach en Brigitte verder uitwerken.
Dan ga ik ook nog naar een Indiase organisatie voor gehandicapten kinderen in Auroville zelf. De organisatie Deepam begon ooit in de jaren 90 ook onder een boom en zijn uitgegroeid tot verschillende disciplines op het gebied van gehoor, spraak, fysio en taal en onderwijs.
De foto's van het huis is het Auromodel huis waar ik nu op dit moment verblijf

Wordt vervolgd






Geen opmerkingen:

Een reactie posten